مواد غیر قابل بازیافت و دلایل عدم امکان بازیافت آنها
برخی از مواد به دلایل ساختاری، ترکیبات شیمیایی یا آلودگیهای سطحی، قابلیت ورود به چرخه بازیافت را ندارند. در ادامه با نمونههایی از این مواد آشنا میشویم:
🔹 جعبههای پیتزا
اگرچه جنس این جعبهها از مقواست، اما تماس با چربی و باقیمانده غذا باعث آلودگی آن شده و مانع از بازیافت میشود. در صورت تمیز بودن بخشی از جعبه، میتوان آن قسمت را جداگانه بازیافت کرد.
🔹 دربهای پلاستیکی بطریها
این دربها از پلاستیکهایی با نقطه ذوب پایین ساخته شدهاند که در فرآیند بازیافت سایر پلاستیکها اختلال ایجاد میکنند و به همین دلیل قابل بازیافت نیستند.
🔹 بستهبندیهای شیر و آبمیوه
وجود لایههای مومی و واکسی در ساختار این کارتنها، مانع از بازیافت آنها میشود.
🔹 پوشک و کهنههای مصرفشده کودکان
ترکیب پلاستیک و کاغذ در این محصولات به گونهای است که امکان بازگرداندن آنها به مواد اولیه وجود ندارد.
🔹 محصولات سفالی و سرامیکی
اگرچه سفال در شرایط خاص قابل بازیافت است، اما به دلیل پیچیدگی فرآیند و هزینه بالا، معمولاً در دسته مواد غیر قابل بازیافت قرار میگیرد.
🔹 لیوانهای کاغذی
بر خلاف تصور رایج، این لیوانها دارای لایههای پلاستیکی هستند که مانع از بازیافت کامل آنها میشود.
🔹 کاغذهای خردشده
خرد کردن کاغذ باعث کاهش طول الیاف آن شده و کیفیت لازم برای بازیافت را از بین میبرد.
🔹 کاغذهای مرطوب
رطوبت موجب آسیب به ساختار الیاف کاغذ شده و فرآیند بازیافت را دشوار میکند.
🔹 دستمالها و کاغذهای بهداشتی استفادهشده
این نوع کاغذها به دلیل آلودگی میکروبی، خطراتی برای کارکنان مراکز بازیافت دارند و قابل بازیافت نیستند.
🔹 کاغذهای رنگی
رنگهای موجود در این کاغذها ممکن است به سایر کاغذها منتقل شده و فرآیند بازیافت را مختل کنند.
🔹 کاغذهایی با عمر مصرفی بالا
کاغذها معمولاً تا پنج بار قابلیت بازیافت دارند و پس از آن، الیاف آنها برای بازیافت مناسب نیستند.
🔹 کاغذهای خاص مانند کاربن، کاغذهای روغنی، دفترچههای بیمه و کاغذهای آشپزی
این نوع کاغذها به دلیل ترکیبات خاص یا پوششهای سطحی، در دسته مواد غیر قابل بازیافت قرار میگیرند.
🔹 کیسههای پلاستیکی بستهبندی مواد غذایی منجمد
این کیسهها معمولاً از پلاستیکهایی با ترکیب خاص ساخته شدهاند که بازیافت آنها دشوار و غیراقتصادی است.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟